Carolien en Marineke
VERONA EN OMGEVING



huurauto
Dag 1.
We kunnen rustig aan doen want we vliegen pas om twee uur. De treinreis naar Schiphol, het inchecken en de vlucht verlopen prima.
Ik heb een huurauto gereserveerd bij Holidaycars. Op hun beurt hebben zij een contract afgesloten met "Buchbinder".
Op het vliegveld zou óf een shuttlebus óf een contactpersoon aanwezig zijn….. Niets te zien. We lopen wat heen en weer, vragen hier en daar en uiteindelijk vinden we, als we weer eens bij de uitgang kijken, een meisje met een bordje staan…
De auto is overigens prima, de formaliteiten ingewikkelder dan verwacht; ze wil 500 Euro borg.
Op weg naar ons eerste adres: een hostel in Prescantina. Carolien blijkt zeer goed in het kaartlezen, we rijden er rechtstreeks naar toe.
Via e-mail had ik afgesproken om vijf uur aanwezig te zijn en dat lukt ruimschoots. Er is nog niemand, dus maar even een rondje lopen. Om tien over vijf is er nog steeds niemand.
In de naastgelegen pasteleria vragen we of ze de eigenaars kennen. Dat niet, maar ze willen wel voor ons opbellen.

ruimte

raam open

Juist op dat moment komt onze gastheer aan. Hij wijst ons de kamer, de (gezamenlijke) badkamer en vraagt nog eens of we in aparte bedden willen slapen (had ik allang doorgegeven). Er moet dan een uitklapbed worden opgemaakt door zijn vrouw, die om zeven uur thuiskomt van haar werk. We krijgen een welkomstbiertje (daarin hebben we meer zin dan een wijntje).
Vervolgens maken we een prettige wandeling langs de rivier en bezoeken een grote kerk. Er wordt kennelijk gelucht, want alle mogelijke ramen staan open.


raampje open

lekker buiten eten
Daarna proberen we een restaurant te vinden.
Prescantina is in ieder geval in dit tussenseizoen een slaapstadje, volkomen uitgestorven.
Het ons aanbevolen restaurant blijkt buiten het dorp te liggen, te ver om te voet te gaan.
We lopen terug en ontdekken een mini winkelcentrumpje.
Daar zijn een paar bars en een pizzatentje met een soort afhaalkeuken.
We eten heerlijk. Lekker buiten... vakantie....
Terug in ons hostel lezen we nog wat in de zeer ruime gemeenschappelijke ruimte (het is een prachtige zolderverdieping). Het opklapbed blijkt een wat zacht matras te hebben, maar het deert me niet, ik slaap goed.
Dag 2.
Na het ontbijt verlaten we de familie Spiazza en rijden binnendoor in de richting Gardameer.
Als eerste komen we terecht in Lazise.
Het is een leuk stadje, maar wel erg toeristisch.
We bekijken de veerpont, de kade, oude muren en ontdekken dat er de volgende dag feest zal zijn. Misschien wel leuk, maar ons te druk.

Gardameer

veerboot
We kopen een kaart van de omgeving en doen boodschappen bij de Lidl (!). Te horen aan de talen lijken de de meeste kopers buitenlandres te zijn. We slaan onze lunch in: brood, kaas en fruit.
Wanneer we in een file terecht komen, besluiten we rustiger wegen op te zoeken.
Via Affi rijden we naar San Zeno di Montagne.
Onderweg willen we picknicken, maar voor dat we het weten zijn we al in San Zeno.

Op een pleintje met diep onder ons een mooi uitzicht op het Gardameer, is een bankje; uitstekend geschikt om even wat brood te eten.
We willen hier wel blijven en zo zijn we vooralsnog de enige gasten in een goedkoop, maar prima hotelletje Miralago.
Onze kamer kijkt inderdaad uit op het meer.
We hebben de hele middag nog voor een heerlijke wandeling.
We lopen eerst richting Limuni en slaan af voor het park.
Op de kaart staat een wandelpad aangegeven dat overgaat in karrenspoor. Onderweg fotograferen we heel veel bloemen.
Het weer is uitstekend voor een wandeling, niet te warm.


mier

paadje

De weg loopt dood, maar Carolien ontdekt op de kaart een pad langs een boerderij. We lopen een klein stukje terug en vragen de boer of we over zijn land mogen.
Wat volgt is een schitterend pad.
Op het terras van het hotel lezen en puzzelen we wat en 's avonds eten we pizza in het buurrestaurant, molto simpatico!
Het ziet er erg leuk uit en heeft een prachtig uitzicht op het Garda meer diep beneden ons. Ik verwacht dat de prijzen wel hoog zullen zijn, maar nee, een pizza voor 3 tot 6 Euro.

Dag 3.
Het is aangenaam weer, wel ietwat heiig; we kunnen de bergen aan de overkant van het meer minder scherp zien.
Voor het ontbijt loop ik nog even naar de kerk en fotografeer o.a een paar "lieve" beelden.

uitzicht

pleintje met oorlogsmonument
Voordat we San Zeno uitrijden, halen we nog een paar broodjes bij de bakker (wat lekker toch, ook op zondag vers brood) en gaan nog even op het bankje op het pleintje bij het oorlogsmonument zitten om onze plannen door te nemen.

omhoog

We rijden via Lumini naar Caprino Veronese.
Daar vlakbij ligt Gaon met een wandelroute die er op de kaart aardig uitziet.
We beginnen er vol goede moed aan, maar gaandeweg blijkt het een toch wel pittige klim; in ieder geval van 600 tot 1000 meter. Officieel zouden we 'm in ruim twee uur moeten kunnen lopen (of misschien begrepen we het verkeerd).
We fotograferen vooral veel bloemen, een paar mooie orchideeën.
Onderweg puffen we regelmatig uit.


uitrusten

leverbloempje

wilde salie

bosvergeet-mij-niet

groot hoefblad (?)

dovenetel

onbekend

raar kruipbeest
Natuurlijk zijn er ook speciale beestjes: een 5-potig (mist er eentje?) diertje van ongeveer 1 cm, dat loopt als een spin en een insect (ook ongeveer 1 cm) met grote sprieten.
sprietbeest
Het pad is behoorlijk steenachtig.
Na twee uur zijn we nog niet eens bij het hoogste punt (een kerk die nu als veestal gebruikt wordt).
De tocht terug is veel prettiger; gemakkelijker te belopen paden door een zeer gevarieerd landschap en indrukwekkende steenslag.
Toch doen we ook hierover bijna twee uur.
Wanneer we in het plaatsje terug zijn, gebruiken we op een bankje bij een dorpskraantje onze late lunch.

kerk-veestal

orchidee
We rijden nog een eindje door langs "steile" wanden, ongeveer parallel aan de snelweg, waarbij we steeds wisselend aan de ene en dan weer aan de andere kant van de rivier Adige terecht komen. In Rivalta vinden we de prettige Albergo di Salvetti Franco (weer een kamer voor 50 Euro).
Op het terras drinken we een biertje en genieten ondertussen van de plaatselijke bevolking (onder andere kaartende mannen). Het eten is lekker (coteletto en scallopino) en de kamer is mooi.

orchidee

kastelen onderweg
Dag 4.
Na een eenvoudig, maar goed ontbijtbuffet rijden we door wijngebieden richting Trento.
Aanvankelijk kunnen we het toeristenbureau niet vinden.

wijngebied

kasteel Trento
We zien wel de middeleeuwse muur en het kasteel, maar het is gesloten.
Op maandag zijn de musea dicht.
In een café worden we geconfronteerd met de eerste stap-WC (of hurk-WC).

Bij het toeristenbureau hebben ze geen kaarten van de omgeving. Ik vind ze verder ook niet zo behulpzaam, maar dat geeft niet. We wandelen gewoon op eigen gelegenheid rond en vinden zelf de weg wel.


Dom Trento
De grote Dom ziet er mooi uit, maar het is bijna twaalf uur en dan gaat ook hij dicht.
Door een klein regenbuitje lopen we naar de auto en gaan verder richting Cavalezzi.

Dom

Zuid Tirol
Het is weer een mooie route en opnieuw maken we dankbaar gebruik van het fototoestel.
We komen verschillende wandelroutes tegen, o.a. langs een meer.

wandelroute

gemoderniseerd
Tijdens een tussenstop in een dorp (Predazzo?), bekijken we een kerk die van buiten oud is, maar van binnen helemaal gemoderniseerd.
oud
In de bossen picknicken we bij een riviertje. Het is er koud want we komen al hoger. Bloemen zijn nog in knop.
We maken de eerste foto's van sneeuw en gaan via de Rolle pas (3192 - 1970 meter) naar San Martino. Dit blijkt een luxe skidorp.
Omdat het buiten het seizoen is, is het uitgestorven. Alle hotels zijn gesloten en als we er toch één buiten het dorp vinden (met sauna en zwembad), besluiten we dat het te duur is (al valt de prijs op zich mee: 80 Euro voor een kamer plus ontbijt).

picknick

in knop

Passo Rolle

ruig
We worden een beetje moe, maar de weg is zo mooi dat we toch genieten. In Fiera di Primiera stoppen we bij Auberge Promenade.
Dat bevalt ons wel, lekker lokaal en gemoedelijk, een beetje kneuterig .
We lezen wat en gaan in het stadje eten; echte lekkere pizza's.

berglandschap
Dag 5
Na redelijk uitgebreid ontbijtbuffet gaan we op weg.
Het is even zoeken naar de juiste (binnen)weg naar Agordo.

alpenlandschap
We genieten enorm van het landschap; mooie alpenweiden, haarspeldbochten en prachtige bergen.
We stoppen even in Gosaldo. Carolien haalt even iets in een apotheek.Dat is veel goedkoper dan in Nederland.

hulde aan kunstnijverheid
Ondertussen kijk ik rond en maak foto's van een monument ter ere van het harde en kunstzinnige handwerk dat hier is verricht. Het najbij gelegen riviertje heeft ook een netjes geleide waterval gekregen.
Iets verder op, bij een kleine pizzeria staan een aantal houten beelden.
Niet direct met een bepaald thema; ze zien eruit of iemand gewoon met heel veel plezier aan de gang is geweest.

waterval

allerlei beelden
In Agordo, een grote plaats, met voor het gemeentehuis een groot grasveld en daaromheen prachtig geknotte bomen, drinken we een kopje koffie. Het is een goed moment om het verslag te schrijven en gewoon wat van de zon te genieten. Toch willen we verder en we rijden door het Parco Nazionale Dolomiti naar Belluno
Agordo

roltrap naar parking
Het centrum is gemakkelijk te bereiken.
Het is siësta en erg rustig. We hoeven daarom ook geen parkeergeld te betalen.
We lopen door het centrum, langs het gemeentehuis.
Naast het toeristenbureau (ook gesloten) is een enorme lange roltrap die naar de parkeerplaats beneden aan de rivier leidt.
De winkels zijn dicht, maar bij eentje, speciaal voor badkleding, mag Carolien toch een bikini passen. Jammer… toch niet helemaal wat ze wil. We lopen door allerlei straatjes terug naar het plein met de fontein (en ons parkeerplaatsje). Het ijsje smaakt natuurlijk heerlijk.

straatje
We volgende secundaire weg naar Feltre en Carolien ziet vlak voor Mel een bordje naar Aubergo ristorante Loconda de Conti.

Het ligt iets van de weg af in het dorpje Marcador.
Voor 44 Euro hebben we een kamer met vier bedden en wastafel en ook nog ontbijt.
De badkamer is vlakbij op de gang. Perfect.
Ze zijn net bezig een eetzaal te verven (en de volgende ochtend het café), maar we kunnen er best langs.
We spreken meteen af dat we er 's avonds ook eten.


lieflijk landschap

lieflijk landschap , uitzicht op de bergen
Tijd genoeg voor een wandeling.
Caroliens richtingsgevoel werkt weer perfect (en het mijne is het er helemaal mee eens).
Leuke paadjes, mooie bloemen, aardig groetende mensen vanuit de boerderijen waar we langs komen.
het landschap is lieflijk en in de verte kunnen we Belluno zien liggen.
Blij dat we uit de grote stad zijn.

bij

smeerwortel

helleborus

kever
Terug bij de auberge drinken we een biertje op het bankje in het zonnetje en lezen tot het acht uur is.
Het eten is prima: spaghetti vooraf en scallopina, roastbeef en worteltjes als tweede.
We hoeven niets toe, we zijn helemaal vol.

Op de kamer lezen we verder en drinken we de wijn en het water op.

kamperfoelie

van Gogh-boompje

water en wijn

biertje
Dag 6
Carolien heeft kaart met wandelingen gevonden.
Bij het ontbijt diept onze gastvrouw nog veel meer informatie over de omgeving op.
We besluiten een wandeling te maken die valt in de categorie gemakkelijk, want we willen vandaag ook nog naar Basano del Grappa.
Bij Lentai is een route langs heilige huisjes, beschilderd door verschillende kunstenaars.

bewakers

route van heilige huisjes

heilige huisjes

knoch
Het is een leuke route, door bossen, over weilanden en langs die huisjes dus.
Eigenlijk lopen we ook nog even verkeerd, maar dat is wel prima want zo komen we over een "vlinderweitje".
Ik probeer een witje te fotogrferen en een oranje tip, maar dat lukt niet. Wel dus een paar andere vlinders

vlinderweitje

Icarusblauwtje

pijlbloemvlinder
We gaan richting Feltre en stoppen onderweg om een foto van een "Manuelschilderij" te maken.
Ook in Crespano de Grappa krijgen we weer de kans voor een stukje schilderij.


kronkelboom

In Crespano de Grappa maken we een korte wandeling.
Hier is een oorlogsmuseum (WO I) en een grote kerk en...
een prachtige kronkelboom.

kronkelboom
In Basano del Grappa is het een drukte van jewelste.
In het Pinksterweekend is er een grote wielerwedstrijd.
Een grote doorgaande straat is versierd met vlaggetjes en we krijgen de indruk van een Avenue des Champs-Élysées).
Wanneer we parkeren in een parkeergarage ontdekken we een nieuwe manier van parkeertijd vaststellen. Ons nummerbord wordt gefotografeerd en als we later de auto ophalen, moeten we het nummer intoetsen en wordt het tarief berekend.
Het is tijd voor een paar souvenirs (flesje grappa natuurlijk).

Basano d Gr.

Tirolerhoedjes
De smalle straatjes in de binnenstad zien er gezellig uit.
Er lopen in de stad veel half dronken mannen rond met Tiroler hoedjes op hun hoofd, allemaal vanwege de komende grote wielerronde.
Op de prachtige houten brug (Ponte degli Alpini, 1596) fotografeer ik er een paar. Het lijkt een aardige stad, maar nu wat erg vol.
We zullen hier zeker geen overnachtingsplek kunnen vinden.
We gaan dus maar door richting Tienne en Schio.

brug
De weg waarover we rijdenis vervelend en druk (het is na vijven en dus spitstijd). In Liviera vinden we een hotel. Aanvankelijk lijkt het ons wat duur, maar het valt alles bij elkaar reuze mee.
Wanneer we Liviera in gaan om een restaurantje te zoeken, blijkt ook dit weer een slaapstadje. Dus eten we in het hotel.
Het restaurant ziet er piekfijn uit en er is stijlvol gedekt.
Ach, de prijs voor een menu valt heel erg mee: 9,50.
Er is een geweldig goede saladebar bij, met een geweldig ruime keuze. We snoepen er onbehoorlijk van. Oef, we zijn helemaal vol en slapen goed.

ereprijs

standbeeld Palladio
Dag 7
Opnieuw een ontbijtbuffet.
Alles bij elkaar zijn we een nacht zeer deftig ondergebracht, voor relatief weinig geld (totaal 100 euro, inclusief diner, ontbijt, biertjes, water en wijn). We gaan rechtstreeks naar Vicenze, vinden direct een parkeergarage in het centrum.
Het is vandaag marktdag.
Carolien koopt een spijkerbroek. 's Avonds blijkt dat hij goed past.
We lopen verder langs de kramen die helemaal door de oude stad slingeren, naar het Theatro Olympico van Palladio.
Dit theater is bekend om het fantastische decor (voorbeeldig perspectief).
Het is volledig geïnspireerd op oude Romeinse theaters.
Van hout zijn zelfs de marmeren treden nagebouwd.

lampje
We blijven er een lange tijd om ervan te genieten en alles te bestuderen.
In de catacomben wordt door middel van grote borden verteld over de theaterkleding die geïnspireerd was op oude Romeinse beelden.
Vroeger was er nog geen licht en namen de toeschouwers een eigen lampje mee om hun plekje op de tribunes te vinden.

educative borden

alsof het buiten is
Overal zijn prachtige overgangen te vinden tussen reliëf en perspectiefschildering.
Het plafond is beschilderd alsof we in de open lucht zitten, de beelden op de rand zijn ruimtelijk, maar gaan op de voorwand over op perspectieftekening.

trappenhuis

theater, relief, perspectief
Het decor is totaal 15 meter diep, maar het lijkt alsof het straatje minsten 30 meter is.
Er zijn trouwens verschillende straatjes en ook in het "zijdecor" zitten openingen met daarachter ruimtes in perspectief bouw -en schildering. Razend knap.

decor

luikjes en balkonnetjes
Na het bezoek aan dit prachtige theater zoeken we naar de jeugdherberg die op mijn lijstje staat.
Het is siësta en natuurlijk dicht; om drie uur weer open. Dat duurt ons te lang.
In een gezellige winkelstraat drinken we koffie en cola en dan willen we weer de stad uit.
Op een kaartje van het toeristenbureau staat een motel en op mijn lijstje staat een B&B dus dat moet lukken.
De weg naar Montebello is vervelend, druk, veel vrachtverkeer en niet interessant.

wijnvelden
We rijden door een industriegebied.
Het motel blijkt direct aan die vervelende weg te liggen.
Niets voor ons.
Naar het B&B Maria Luisa moeten we even zoeken.
Het ligt in een naburig dorpje: Zermeghedo.
Maar als we het dan vinden, is het wel de topper van onze reis.
Het ligt prachtig tussen de wijngaarden de prijs is minimaal en we hebben een heel appartementje voor onszelf.
We worden verwelkomd met een zelfgemaakt wijntje (hmmmm).
Maria Luisa spreekt verschillende talen, ook dat is een verrassing.
We voelen ons zo lekker dat we lekker blijven hangen en niet meer gaan wandelen.
Wel gaan we om acht uur eten in de Taverna.
Ze spreken ook daar uitstekend Duits.
Aanvankelijk zitten we alleen, maar later komen er meer mensen.
We hebben het goed naar ons zin, de pizza's zijn heerlijk.
De kleine salade is groot, meer dan genoeg voor twee.
De wandeling terug is geweldig. De avond is zoel en het kerkje prachtig verlicht, de maan erboven maakt het extra romantisch. We blijven nog een tijdje buiten om naar de sterren te kijken en wat te mijmeren.

B&B Maria Luisa
 
lezen in de avondzon

ontbijten
Dag 8.
We ontbijten in het zonnetje onder de blauwe regen. Marie Louise vraagt of we thuis naar haar nieuwe website willen kijken en eventueel commentaar leveren.


appartementje
Via de gewone provinciale snelweg gaan we naar Verona.
Onderweg zien we zeeën van klaprozen in de bermen. het is natuurlijk moeilijk ze al rijdende te fotograferen.
Ook in Verona parkeren we weer in een parkeergarage in het centrum. We rijden er vrijwel rechtstreeks naar toe, ondanks de drukte. Toen we een keer fout stonden voorgesorteerd waren de Italianen uiterst vriendelijk en lieten ons voorgaan.
Ons eerste doel is de beroemde arena.

klaprozen
Het is enorm; er kunnen duizenden mensen in.
Er zijn natuurlijk meerdere bezoekers.
Waaronder een koortje. Dat gaat zomaar even een liedje zingen en zo merken we hoe goed de akoestiek is.
Het is leuk om te zien hoe decors worden aangedragen en opgesteld.
In juni zal de eerste opera-uitvoering beginnen.
Het zal de de Aida zijn, zien we aan de decors.

oude muur
Bovenaan staat nog een stuk oude muur. Van bovenaf heb je ook een aardig uitzicht over de stad.

oude muur

fossiel
Carolien vindt een paar treden met een fossiel er in.
We lopen naar de rivier om een blik te werpen op het Romeinse theater. Dat ligt aan de andere kant van de rivier en bij nader inzien lijkt het wat ver voor de korte tijd die we beschikbaar hebben.

Theatro Romano

ingepakte Dom

We lopen terug langs een enorme kerk, die dus niet de Dom is zoals we dachten.
De echte dom blijkt ingepakt en voorop is geschilderd hoe hij eruit moet komen te zien.
Daarna gaan we naar het middeleeuwse kasteel met de oude brug.
Er zijn heel wat stijlen te zien in Verona.
Marineke wordt wat zenuwachtig en wil nu toch naar het vliegveld. Achteraf blijkt die haast niet nodig want Carolien heeft de kaart en leidt ons rechtstreeks naar de parkeergarage en vandaar naar het vliegveld.

veel stijlperiodes

villa's
We kunnen al inchecken en wachten dan op het meisje van de huurauto waarmee we om drie uur afgesproken hebben. Niemand..... Marineke belt naar Nederland, naar Holidaycars. We lopen weer rond, vragen hier en daar… en opeens staat er een autootje van Buchbinder naast de onze.
Snel de sleutel inleveren en we kunnen naar de gate.
De vlucht is iets vertraagd, maar alles verloopt verder naar wens. Carolien gaat mee in de trein naar het Noorden, dat is gezellig. Om tien uur 's avonds ben ik thuis.